Sable sheltie (Shetland sheepdog), teefje, geboren 28 november 2008.

Voor de hele voorgeschiedenis tot en met 23 januari 2009, inclusief uiteraard foto's en verhalen van het nestje, klik hier.

Zaterdag 24 januari 2009: Pipra is in mijn huisje! Lara, Salina en ik zijn haar om 10.30 bij Frans en Roos gaan ophalen. Salina was eerst wel wat zenuwachtig door de geur van al die grote honden en pupjes, maar werd al snel de oude. Gelukkig waren de volwassen honden, op Lexa na die de dag daarvoor geopereerd was aan een aantal goedaardige gezwellen, buiten. Na gezellig wat gebabbeld te hebben en de nodige papieren ingevuld, vertrokken we met een enorm puppiepakket en een heel klein pupje naar huis.
In de auto gedroeg Pipra zich voorbeeldig: even een piepje en daarna de hele reis om zich heen kijken. Ze is totaal niet misselijk geworden. Thuis gekomen moest natuurlijk het huis verkend worden, kennis gemaakt met de katten en de bench bekeken. Het huis werd door Pipra voor akkoord bevonden, de katten waren niet zo interessant en de bench vond ze echt niks!

Eerste kennismaking Op weg naar huis Ik vind dit maar niks! Even troetelen! Neusje neusje Ik ben een beetje moe ...

Na het tukkie gingen we met haar naar buiten. Ze had nog nooit een halsbandje omgehad en lopen aan de riem kende ze niet. De eerste stapjes werden dus onder groot protest gemaakt, maar door het enthousiasme van Salina liep ze na een paar minuten mee alsof ze niets anders gewend was.

Dit wil ik niet!!! Waar ben ik nu terecht gekomen? Daar ga ik dan! 24 januari 2009 (foto's Lara)

In het begin vond Salina Pipra maar niks. Zo'n klein monstertje dat het lef had haar lievelingsmandje in te pikken, veel lekkerder voer (= pupppiebrokjes) kreeg en dat wel meerdere keren per dag! Ze gedroeg zich dan ook echt als een bitch!

Dat ligt lekker! Wat doe jij daar! D'ruit jij! Zo hoort het!

Maar geleidelijk aan begint Salina toch de lol van dit zeer speelse pupje in te zien.

Zo kan het ook! Samen spelen Samen spelen Spelen met de floss

Het is echt wel een stuk gemakkelijker met het opvoeden van een pup als er een volwassen hond bij is. Pipra let heel goed op Salina en leert zo van alles van haar: het lopen aan de riem, het buiten plassen, het zien dat iets niet eng is enz.
Pipra heeft een heel ander karakter dan Salina. Ze is wat gereserveerder en stapt niet zo maar op iedereen af. Een echte sheltie dus ;-) Ook is ze meer onder de indruk van de dingen die we al wandelend meemaken. Aan socialisatie moet dus flink gewerkt worden. Ze is groter en steviger en ook atletischer. Daar waar het Salina lange tijd duurde voordat ze het stoepje van het balcon naar de keuken kon nemen, heeft Pipje dat al lang door. Ook probeert ze nu al op de bank te springen, iets wat Salina nog steeds niet kan/durft. Ze hebben beiden gemeen dat het echte kroelkonten zijn!
Het eten van Pipra gaat nog steeds niet perfect. De puppiebrokjes eet ze mondjesmaat. Ik ben voor 's avonds afgestapt van het voedingsadvies haar vlokken met kip of natte puppiebrokjes te geven. Ze krijgt nu compleet vers diepvriesvoer en dat gaat er helemaal in een mum van tijd in!
Op 14 februari start er weer een puppiecursus, dezelfde waar Salina ook naar toe is gegaan. En uiteraard heb ik Pipra daarvoor opgegeven.

Op mijn verjaardag (1 februari) gaan we altijd eerst naar mijn moeder toe. En dit keer dus met 2 hondjes! Salina is er al hond aan huis, maar we waren erg benieuwd hoe het zou gaan met Pipra. Nou, in 1 woord: fantastisch! Ze was totaal niet angstig en is door een heleboel handen geaaid, waarbij - hier letten we goed op - Salina als eerste de aandacht krijgt. De gemaakte foto's zijn helaas niet zo erg scherp, want ze zijn met mijn mobiel gemaakt. Zowel Lara als ik waren onze camera vergeten. Een impressie:

Mijn verjaardag bij oma Mijn verjaardag bij oma Mijn verjaardag bij oma, met Ralf Mijn verjaardag bij oma

Het spelen gebeurt meestal rondom het mandje dat in een ver verleden een huisje was. Ik vrees dat dit mandje niet zo'n lang leven meer beschoren zal zijn, want Pipra doet haar uiterste best het te slopen! Salina is trouwens niet vergeten hoe lekker het vroeger lag in het kleine mandje dat in de bench staat.
Deze bench ben ik trouwens van plan zeer binnenkort weer weg te zetten. Behalve voor het eten gaat de bench niet meer dicht. 's Nachts slaapt Pipra lekker door en vernielt of vervuilt ook niets.

Slopen! Spelen! spelen! Met zijn tweetjes in de bench

Het gaat goed met Pipje op de puppiecursus. Alleen was ze eerst nog bang voor de al te enthousiaste andere grote pups, maar de lessen erna toonde ze zich hoe langer hoe brutaler. Ze pakt ook snel op wat er van haar verwacht wordt.
Op 1 maart, ze is dan net 3 maanden, zijn Lara en ik met beide honden naar het park Oudgein gegaan. We vonden daar een veld waar geen andere honden waren en veilig uit de buurt van verkeer. Dus gingen beiden letterlijk en figuurlijk helemaal los.

1 maart '09 Park Oudgein 1 maart '09 Park Oudgein 1 maart '09 Park Oudgein 1 maart '09 Park Oudgein 1 maart '09 Park Oudgein 1 maart '09 Park Oudgein

Een weekje later zijn we naar naar De Lange Duinen in Soest gegaan, waar beide hondjes zich helemaal konden uitleven in zowel het bos als de duinen. Een impressie:

Een klein hondje in een grote wereld! Eventjes alles observeren! Wauw, hier kun je lekker rennen! Ook in het bos is van alles te beleven! Waar doet Lara nu?

Pipra heeft inmiddels haar Puppycertificaat behaald en gaat in september 2009 de vervolgcursus volgen.

09-04-04 Puppycertificaat Pipra

23 mei was weer een nieuwe ontwikkeling in Pipra's socialisatiefase: ze mocht dit keer mee naar een evenement en dat was het Keltfest in de Biesbos. We hadden dit evenement speciaal uitgezocht voor de eerste kennismaking omdat we verwachtten dat het er niet zo druk zou zijn, het een ruim terrein was waar we ons zo nodig konden terugtrekken en er niet al te veel enge dingen zouden zijn voor een pup.
Bij binnenkomst werden we meteen overvallen door mensen in het gifgroen (Greenthingz) die Salina direct herkenden van andere evenementen en haar uitgebreid welkom heetten. Pip was totaal niet onder de indruk en drong aan op ook flinke knuffels. Pipra beschouwde het hele gebeuren als een gezellig uitje, alleen die harde muziek hoefde niet zo erg van haar. Het was die dag bloedheet en ook daarom namen we vaak een lange pauze, een eind weg van de muziek. Beide hondjes zijn onnoemelijk vaak geknuffeld en gefotografeerd, en nog steeds vind ik ergens op het internet foto's van ze. En dat knuffelen, daar hebben beide hondjes nooit genoeg van!

Keltfest 2009: Pipra is totaal niet onder de indruk van deze vreemde wezens Keltfest 2009: spannend allemaal! Keltfest 2009 Lara met Salina en Pipra Keltfest 2009 Ralf met Salina en Pipra Keltfest 2009: een heel moe hondje aan het einde van een heel geslaagde lange dag

Sheltieweekend 2009 in Recreatiepark 't Veluwshof te Hoenderlo. Op zaterdag 6 juni 2009 zijn we, Lara en ik, met beide hondjes naar het sheltieweekend geweest. Het weer was droog en vooral 's morgens mochten we van een lekker zonnetje profiteren. Een tip voor een volgende keer: broodjes meenemen!
Even nadat we aankwamen en Salina gekeurd was, was Pipra aan de beurt. Lara showde haar omdat ze al ervaring had opgedaan met Salina. Pipra gedroeg zich echt voorbeeldig en liet zich goed betasten.

Keuring van Pipra Pipra wordt gekeurd door mevr. Beenen Pipra wordt gekeurd door mevr. Beenen

Pip kreeg ook een heel mooi keuringsverslag mee:

Zes maanden. Heel lieve zachte expressie, met mooi donker goed geplaatst oog, mooi tippend en goed gedragen oortype, gaat vlot en actief. Fijn gedrag.

Op zondag 6 september 2009 was er een clubmatch bij de Kynologen Vereniging Nieuwegein. We hadden zowel Pipra als Salina ingeschreven, Pipra in de Jeugdklasse en Salina in de Open klasse. Toen het zover was, was de gezondheidstoestand van mijn moeder dermate verslechterd, dat ik de hele dag bij haar wou zijn. Ik vond het niet nodig dat Lara ook samen met mij de wacht zou houden, de KVN zit maar een minuut of tien rijden van de Geinsche Hof, en kon haar tenslotte overhalen om toch beide honden uit te brengen. Wat we ons niet realiseerden was dat beide honden het op zeker ogenblik tegen elkaar moesten opnemen! Gelukkig was er volledig begrip voor de situatie en nam een ringmeester toen Salina voor haar rekening.
Gezien de hectische en emotionele situatie rondom de ziekte van mijn moeder hadden we Pipra totaal geen ringtraining gegeven. En dat was te merken ook, want ze voelde de gespannen houding van Lara heel duidelijk aan en liet haar geen ogenblik uit het oog. Toch werd ze eerste in de Jeugdklasse en moest het daarna opnemen tegen Salina in de categorie Beste teef. Ze werd, net zoals Salina, gekeurd door mevrouw Runderkamp. In het keuringsrapport staat over haar het volgende:

Sable teefje van bijna 11 maanden, prima type, mooi vrouwelijk hoofd, expressief donker oog, schaargebit, goede voorsnuit, mooi tipoor, prima toplijn en staartaanzet, fraaie vacht, is tijden het gaan zo op baas gericht dat ze vergeet om goed te lopen, prima temperament.
Mondeling werd hier nog aan toegevoegd: Wat heeft ze een prachtige lange snorharen!

Op de Clubmatch was ook nog familie van Pipra aanwezig, Noraly Norah of Mischaa's Pride en haar zoon Aidan Alistair of Norahs Nearness. Pipra was best wel populair bij de fotograaf van de KVN, want de meeste foto's zijn door hem/haar gemaakt.

Clubmatch KVN 6 september 2009 Clubmatch KVN 6 september 2009 Clubmatch KVN 6 september 2009 Clubmatch KVN 6 september 2009

En zo kan mijn prachtig rashondje er ook uitzien, tijdens een logeerpartij bij Lara en Ralf! Foto's zijn op 1 november 2009 genomen bij de Nedereindse Plas.

Zoef!!! Spetterde spetter!!! Yippie!!! Is dit nu echt een rashond???

In juni 2010 heeft Pipje haar diploma Behendigheid beginners behaald! En dat ondanks het feit dat ze door loopsheid e.d. een flink aantal lessen gemist had. Beide toetsen had ze goed afgelegd dus het examen op 19 juni was een formaliteit. Tijdens het examen ging er wel iets goed mis: ze maakte een spectaculaire tuimeling van de kattenloop! Zie

Ze was totaal niet onder de indruk, wij wel! Pipje is een heel soepel hondje en heeft dan ook totaal niets overgehouden aan deze val. Voor volgend seizoen hebben we haar ingeschreven bij de gevorderden.

Begin augustus 2010 mocht ze met Lara, Ralf en uiteraard Salina meegaan op kampeervakantie in Noordwijkerhout.

Vakantie hondjes in Noordwijkerhout

Ineens liep ze mank aan haar rechterpootje en hebben Lara en Ralf haar de hele weg terug naar de camping gedragen. De volgende dagen was ze maar af en toe mank.
Weer thuis was er van mankheid nauwelijks meer iets te merken totdat ze ineens weer af en toe ging hinkelen. Voor behendigheid hebben we haar toen maar afgemeld.

8 september zijn we met haar, na verwijzing door mijn dierenarts die een patelle luxatie vermoedde, naar de Specialistische Dierenkliniek Utrecht.gegaan. Pipra is uitvoerig onderzocht door de heer Edgar Scheepens (geregistreerd Nederlands en Europees dierenchirurg). Pip heeft GEEN patella luxatie maar wel een slipped tendon, afschuiving van de pees aan het rechter hielbot. Dit schijnt een kwaal te zijn die vrij vaak bij shelties voorkomt, volgens hem.

Op 14 september is het arme Pipje geopereerd. Of ze ooit nog aan behendigheid mee zal kunnen doen, blijft de vraag. Maar, zoals Edgar Scheepens zei, het zal een afweging zijn tussen levensvreugde voor de hond of het risico op een tweede operatie.
Pip ligt nu in een bench, wat voor zo'n actief hondje als ze is, een ware ramp is.

Pipra na de operatie aan haar hielpees

Eindelijk, op 21 oktober, mocht de spalk eraf. Maar, ook omdat de wond iets ontstoken is, ze moet wel gedurende 5 dagen een kraag om. Iets wat Pip nu niet bepaald leuk vindt en flink aan moet wennen. Ze moet het wel zeker 2 weken nog rustig aan doen, dus regelmatig weer in de bench, en langzamerhand mag het wandelen opgebouwd worden. Volgend seizoen (februari 2011) mag ze in principe weer voorzichtig beginnen met agilty, maar we zullen ons steeds moeten realiseren dat de hiel kwetsbaar blijft!

21-10-2010 Eindelijk de spalk eraf 21-10-2010 Ik zie geen barst! 21-10-2010 Eindelijk de spalk eraf 21-10-2010 Wat ziet Pip er raar uit!

Juni 2011.
Het gaat goed met Pip! Dit seizoen zijn we, dat wil zeggen Pip en Lara, heel voorzichtig weer begonnen met behendigheid, in de groep gevorderden. Een soort van bejaardenbehendigheid, geen muur en haar allemaal heel scherp in de gaten houden. In het begin van het seizoen zijn we zelfs een paar keer gestopt tijdens de trainen omdat we merkten dat Pip er eventjes geen zin in had (een virusje? toch pijn? angst?). Later in het seizoen ging alles goed totdat ze een keer van de wip viel en schrok. Dus hier weer heel voorzichtig weer beginnen met opbouwen. Voor het overige had ze veel lol tijdens de training en daar gaat het toch om!

Op 18 juni mocht ze het examen afleggen, weer een leuke training vonden we. Voorafgaand aan het examen mocht er even geoefend worden. Zoals op dit filmpje te zien is, was Pipra duidelijk nog niet over haar angst voor de wip heen. Even later het examen. En tot onze grootste verbijstering en hilariteit slaagde Pip! Zie het filmpje hier. Let wel, ze heeft dit seizoen absoluut niet getraind op de muur en werd door Lara noch naar de muur noch naar de wip toegestuurd! Toch laten we haar niet doorgaan naar de selectiegroep. Daar is ze echt nog niet aan toe, ook niet volgens de trainers. Dat dit een juist besluit is, bewijst wel dit filmpje, gemaakt tijdens de onderlinge wedstrijddag een week later.

Augustus 2011.
Begin augustus mochten, net zoals de vorige jaren, Salina en Pipra mee kamperen met Lara, Ralf en vriend Marco naar Noordwijkerhout. Pip had de tijd van haar leven: veel aandacht, veel wandelen, maar vooral: onuitputtelijk met de bal spelen! Maar de bal zwemmend uit zee halen, dat ging haar toch nog wel wat te ver.

Lol met de bal! Veel verder dan dit gaat Pip echt de zee niet in! Plons! Zie die tong van Pip ;-) Op het Castlefest

De vele foto's van die vakantie, gemaakt voornamelijk door Lara en een paar door mij toen wij er waren op Ralfs verjaardag, heb ik hier geplaatst!

November 2011.
Zaterdag 26 november had Pip haar 1ste toets Behendigheid gevorderden. Zij slaagde als enige met 0 fouten. Bij deze toets waren er slechts 3 combinaties die geslaagd zijn, en bij de groep die op dinsdagavond traint, slaagde er slechts een combinatie. Op dit filmpje is duidelijk te zien hoe goed zij vooruit gegaan is! Op de achtergrond is het aanmoedigingsgeblaf van Salina heel duidelijk te horen. Als Pip nu slaagt voor de volgende toets en/of het examen, dan mag ze bij Salina in de Selectiegroep komen!

Pip is als enige van haar groep geslaagd! Beide toetsen heeft ze met in totaal 1 weigering afgelegd. Aan het examen heeft ze wel meegedaan alhoewel het niet meer hoefde. Het was dus voor haar gewoon een wedstrijd. Helaas werd ze gediskwalificeerd op notabene het onderdeel waar ze anders totaal geen problemen mee heeft, de paaltjes. Pip, wanneer haal je nu eindelijk eens een beker? Salina heeft er al drie!
Volgend seizoen traint Pipra dus bij de Selectiegroep!

11 maart 2012 Behendigheidswedstrijd voor debutanten bij Hondenschool Lingewaard in Bemmel. Voor het eerst hebben beide hondjes meegedaan aan een behendigheidswedstrijd op een ander terrein dan waar ze gewoonlijk oefenen. De wedstrijd bestond uit 3 rondes. Omdat het om een wedstrijd voor debutanten ging, werd er door de scheidsrechter heel veel door de ogen gezien. Voor Pipra was het wel wennen aan dat vreemd terrein en aan sommige hindernissen die er toch anders uitzagen dan ze kende. Of zwaarder, zoals de slurf. Volgens Lara waren de gemaakte fouten niet Pipra's fout, maar die van haarzelf. Toch behaalde Pipra bij de derde ronde de 6de plaats op een veld van ca 34 deelnemers! Goed gedaan meiden!

Filmpje van haar eerste ronde: klik hier.
Filmpje van haar tweede ronde: klik hier.
Filmpje van haar derde ronde: klik hier.

31 december 2012. In oktober, tijdens een behendigheidswedstrijd, stootte Pipra haar linkerachterpootje tijdens een sprong op de tafel. Ze piepte en ging hinken. Natuurlijk hebben we haar toen direct uit de wedstrijd gehaald. Ik heb daarna een paar weken haar rust gegeven maar het hinken ging niet over, in tegendeel. Op een zondag werd het zo erg dat ze haast niet kon lopen, dus de maandag daarop meteen naar de dierenarts. Nog nagedacht hoe ik haar ernaar toe zou moeten dragen, maar ze liep redelijk. De dierenarts kon evenwel niets vinden, ook niet nadat assistente, dierenarts en ik een paar keer met haar de gang op en neer waren gelopen. Uiteindelijk na veel gefruts aan het pootje, ging ze hinken en dat was aanleiding voor een verwijsbrief naar een specialist.
Een afspraak gemaakt met Edgar Scheepens van de Specialistische Dierenkliniek Utrecht (S.D.U), die 2 jaar daarvoor zulk een fantastisch werk had verricht aan haar rechterpootje. De S.D.U. was inmiddels verhuisd naar een heel modern pand met goede parkeergelegenheid. Wat een verschil met de praktijk aan het Wilhelminapark! Ik zie ons toen nog zoeken naar parkeergelegenheid en met verbijstering kijken hoe een Sint Bernard de trappen op gesjouwd werd. En Edgard Scheepens is zo mogelijk nog vriendelijker geworden en nog meer betrokken bij dier en mens! Over de prijzen zal ik het maar niet hebben. Gelukkig is Pip verzekerd dus voor mij viel het allemaal erg mee. De diagnose was hetzelfde als toen bij haar rechter achterpootje: een slipped tendon.
Op 26 november is ze aan haar linker achterpootje geopereerd en alles ging goed! Inmiddels had ik een nieuwe bench gekocht zodat dat bakbeest van een ijzeren bench mooi in de schuur kon blijven. Deze bench is ook handig om mee te nemen op vakantie. En Pipra (en de katten) vindt de bench helemaal niet erg en ligt er nu nog steeds graag in. Jammer Pip en katten, maar binnenkort wordt de bench opgeborgen zodat er wat meer ruimte in de woonkamer komt.

Geopereerd Pipje in de bench

Zes weken lang moest Pipje in de bench blijven en eens in de 2 weken werd het verband verwisseld. Om Pip wat geestelijk moe te maken aangezien het lichamelijk niet kon, had ik een buggy besteld bij Zooplus. Eerst kreeg ik een doos met alleen maar wieltjes, toen een doos met alleen maar mandjes, en toen een doos met, ik dacht nu alleen maar onderstellen, maar hoera met eindelijk een complete buggy! Helaas heb ik de buggy weinig kunnen gebruiken omdat het in die periode alleen maar stortregende. Pip vond het in het begin maar niks maar na een paar rondjes begon ze eindelijk de lol ervan in te zien.

2012-12-09 Op stap met de buggy

Speciaal voor kerst kreeg Pip een kerstverbandje:

Pipra met haar kerstpootje

Op 4 januari 2013 mocht eindelijk de spalk eraf en werd Pip "veroordeeld" tot 3 dagen lang weer een kap dragen zodat ze niet aan de genezende wond kon bijten. Blijkbaar herinnerde Pip zich dat ze 2 jaar geleden ook zo'n ding om had, want ze had er nu nauwelijks problemen mee. Ze heeft zeker nog een week flink gehinkt maar daar maakte ik me geen zorgen over. Zo was het 2 jaar geleden ook verlopen. Nu, half januari, loopt ze weer gewoon op 4 pootjes en is het een kwestie van voorzichtig weer de kracht opbouwen. Voor behendigheid zullen we haar vermoedelijk, als alles zich positief blijft ontwikkelen, het tweede seizoen weer laten meedoen.
Ik wil van hier uit Edgar Scheepens nogmaals ontzettend bedanken voor wat hij voor Pipra betekend heeft. Pas als je dat blote miniscule pootje van Pip ziet, realiseer je je wat een precies en vakkundig werk er verricht is!

* Klik op een foto voor een groter beeld.

** Meer foto's en video's van Pipra (met Salina) staan hier!